ای مـرهـم شـرار جـگـر یابن فـاطـمه            بر شـام تـارِ شیـعـه سحـر یابن فاطمه

هر جمعه در هوای ظهور تو مانده‌ایم            امـّا نـیـامـد از تـو خـبـر یابن فـاطـمـه

حق را شکست داده سـپاهِ نفـاق و ظلم            کی می‌رسد زمـان ظَـفـَر یا بن فاطـمه

از دستِ ما مـقـیم بیابان شدی، ببخـش            بـرگـرد بـین شـیـعه دگر یـابن فـاطمه

در پشت درب خانه تو را می‌زند صدا            با سـوز و آه و دیـدۀ تـر یا بن فـاطـمه

بـیـن گـدازه‌هـای درِ نـیـمـه ســوخـتـه            بر سیـنه‌اش نشـسـته شرر یابن فاطمه

روی ضـریحِ سـیـنـۀ او، مـیخ داغِ در            از خود به جا نـهـاده اثـر یابن فـاطمه

او شـد سـپـر بـرای عـلـی و بـرای او            محسن شده ست همچو سپر یابن فاطمه

بشکـسته است شاخۀ طـوبا و از برش            روی زمین فـتـاده ثـمـر یـابن فـاطـمه

با دست بسته خوانده تو را مرتضی بیا            ای مـرهـم شـرار جـگـر یابن فـاطـمه